Παρόλα αυτά, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτή η δημοφιλής πρακτική έχει κάποια μειονεκτήματα, κάποιες παραμέτρους στις οποίες πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή και ίσως τελικά να μην απευθύνεται σε όλους.
Κεφαλαιώδους σημασίας είναι ο καλός καθαρισμός των δοντιών στο οδοντιατρείο. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει ο ιατρός να απομακρύνει από τα δόντια την οδοντική πλάκα κ πέτρα, υπάρχουσες εξωγενείς χρωστικές από το τσιγάρο, τροφές κ αναψυκτικά και να ελέγξει με προσοχή τα δόντια και τους περιοδοντικούς ιστούς.
Άτομα με πολύ κακή στοματική υγιεινή, εγκαταλελειμένο στόμα, φλεγμαίνοντες ιστούς δεν είναι καλοί υποψήφιοι για λεύκανση.
Πρέπει τα δόντια να δεχτούν σε αρχική φάση τις πρώτες βοήθειες του εξειδικευμένου γιατρού και τα ούλα να επιστρέψουν στην αρχική, υγιή τους κατάσταση. Ο ασθενής να διδαχτεί πώς να φροντίζει το στόμα του ώστε να μπορέσει και να εκτιμήσει τα αποτελέσματα της λεύκανσης αλλά και να τα διατηρήσει στο αναμενόμενο βάθος χρόνου.
Γυναίκες που βρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή θηλάζουν είναι προτιμότερο να μην κάνουν λεύκανση σε αυτήν την περιόδο της ζωής τους γιατί δεν υπάρχουν αρκετές έρευνες που να το υποστηρίζουν.
Υπάρχει μια μικρή μειοψηφία ανθρώπων που υποφέρουν από έντονη ευαισθησία στα δόντια, τόσο έντονη που δυσκολεύει ακόμα και την καθημερινότητα τους. Αυτή η ευαισθησία μπορεί να οφείλεται στην κατασκευή των δοντιών αλλά μπορεί να οφείλεται και σε νόσο του περιοδοντίου ή οδοντικά προβλήματα.
Στις περιπτώσεις που η ευαισθησία είναι ιδιοπαθής, ο εξειδικευμένος ιατρός γνωρίζει τις πιο ήπιες μεθόδους λεύκανσης καθώς και τους απευαισθητικοποιητικούς παράγοντες που έχει στη φαρέτρα του και προχωράει με αργά βήματα.
Στην περιοδοντίτιδα (νόσο των ιστών που περιβάλουν τα δόντια) τα ούλα ακολουθούν τη φθίνουσα πορεία του περιοδοντικού οστού με αποτέλεσμα την επώδυνη αποκάλυψη των ριζών των δοντιών. Στις περιπτώσεις περιοδοντίτιδας λοιπόν πρέπει πρώτα κ πάνω απ'όλα να αντιμετωπιστεί και να σταθεροποιηθεί η νόσος από τον εξιδικευμένο γιατρό και στη συνέχεια να αποφασίσθει αν μπορούν τα δόντια να λευκανθούν μιας και η οστεϊνη στις ρίζες των δοντιών δεν λευκαίνει.
Στην περίπτωση που η ευαισθησία οφείλεται σε οδοντικά προβλήματα: τερηδονισμένες ανοιχτές κοιλότητες, κακότεχνα σφραγίσματα, σπασμένα ή ραγισμένα δόντια πρέπει να γίνει η άμεση έστω και πρόχειρη κάλυψη των προβλημάτων ώστε να μην εισχωρήσει το υλικό της λεύκανσης μέσα από τις προβληματικές περιοχές, στο νεύρο του δοντιού.
Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η λεύκανση δρα μόνο σε φυσικά δόντια. Άτομα με πολλές προσθετικές εργασίες ή μπροστινά σφραγίσματα θα πρέπει να έχουν υπ'όψην τους, ότι μετά το πέρας της λεύκανσης ίσως χρειαστεί να επαναλάβουν τις εργασίες που δε θα ταιριάζουν με το νέο, πιο λευκό χρώμα των δοντιών τους.
ΠΗΓΗ: queen.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου