Μία ομάδα που αποτελείται από Αυστραλούς και Ινδονήσιους αρχαιολόγους, ανακάλυψε στην Ινδονησία ένα ον που μπορεί και να είναι νέο ανθρώπινο είδος.
Υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα μεγάλο τμήμα της θεωρίας της Εξέλιξης που μέχρι τώρα δεν το γνωρίζαμε, και εστιάζουν σε ένα βασικό ερώτημα: θα μπορούσε να είναι ένα χόμπιτ; Και από εκεί και πέρα, υπάρχουν και άλλα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν...
Για παράδειγμα, αν τελικά πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις στην ανθρώπινη ιστορία; Ή μήπως κάνουν ένα μεγάλο λάθος; Αν οι σκέψεις τους σχετικά με το εύρημα είναι λανθασμένες, τότε οι καριέρες τους όχι απλώς διακυβεύονται, αλλά ενδέχεται να έχουν τελειώσει.
Οι πρώτες εικόνες της ανθρώπινης ιστορίας, σε βράχους της Αυστραλίας;
Η εκπληκτική τέχνη που βρέθηκε σε βράχους της Αυστραλίας και είχε δημιουργηθεί από τους πρωτανθρώπους οδήγησε τους ερευνητές να ταξιδέψουν μέχρι εκεί. Το ταξίδι τους άρχισε από την περιοχή Κίμπερλεϊ Ράνγκες, καθώς εκεί βρίσκονται οι πρώτες εικόνες που έχουν δημιουργηθεί παγκοσμίως στην ανθρώπινη ιστορία, και χρονολογούνται περίπου 30.000 χρόνια πριν.
Ο Μάικ Μόργουντ, ο οποίος είναι επικεφαλής αρχαιολόγος της αποστολής δίνει αρχικά την ακόλουθη διευκρίνιση: «Δεν μπορούμε να δούμε με απόλυτη ακρίβεια τι βρίσκεται κάτω από το έδαφος. Παρατηρούμε μόνο ένα τμήμα, ενώ αυτό που βρισκόταν από κάτω πλέον δεν έχει διατηρηθεί τόσο καλά ώστε να είμαστε σε θέση να το μελετήσουμε. Είναι σημαντικό να κάνουμε την σύνδεση για να καταλάβουμε τι απεικόνιζε αυτός ο πολιτισμός. Πότε ήρθαν εδώ αυτοί οι άνθρωποι; Ποια ήταν η καταγωγή τους; Ποιοι ήταν; Και όταν πια μετακινήθηκαν προς τα παράλια, ποια κατεύθυνση ακολούθησαν στη συνέχεια;»
Το νησί Φλόρες της Ινδονησίας
Έτσι, οι ερευνητές ήθελαν να ακολουθήσουν την μετέπειτα πορεία αυτού του πολιτισμού, αλλά προέκυψε ένα πρόβλημα: σε κοντινή απόσταση από το σημείο που βρίσκονταν, μεταξύ των ακτών της Αυστραλίας και των παραλίων της Ινδονησίας, υπάρχει ένα νησί πάνω στο οποίο βρίσκεται ένα ενεργό ηφαίστειο το οποίο αποτελούσε εμπόδιο για εκείνους.
Στο νησί Φλόρες της Ινδονησίας βρήκαν στοιχεία για τις εξερευνήσεις τους. Δεν μιλάμε μόνο για πολύ παλιά οστά ελεφάντων, αλλά για στοιχεία που υποδήλωναν πως στην συγκεκριμένη περιοχή υπήρχε στο παρελθόν μία διαφορετική παρουσία. Θα μπορούσαν να ζούνε χόμπιτ εκεί;
Μάικ Μόργουντ: «Αυτό που υποψιαζόμασταν ήταν πως υπήρχε ένας άλλος πολιτισμός στο νησί Φλόρες πριν από τουλάχιστον 7.000 χρόνια. Η πρώτη μου εκτίμηση ήταν πως θα επρόκειτο για την πιο σημαντική ανακάλυψη που είχα κάνει κατά τη διάρκεια της 30ετούς καριέρας μου.»
Το νησί Φλόρες για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είχε αποσπάσει καθόλου την προσοχή του υπόλοιπου κόσμου. Βρίσκεται στις ασιατικές ακτές. Είναι μία περιοχή πλούσια σε βλάστηση πλησίον της νοητής γραμμής που ενώνει Αυστραλία και Ασία όπου και σχηματίζονται πολλά ρεύματα. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει κατοικήσει σε αυτό το νησί εδώ και 15.000 χρόνια, ενώ το μυστήριο που καλύπτει την συγκεκριμένη περιοχή έχει τις ρίζες του 1.000.000 χρόνια πριν.
Έχουμε ελάχιστα στοιχεία στη διάθεσή μας για τον πολιτισμό που υπήρχε εκεί πριν από τουλάχιστον 15.000 χρόνια. Οι επιστήμονες που πήγαν στην Ινδονησία ήθελαν να συλλέξουν περισσότερες πληροφορίες, και έτσι, βρέθηκαν μέσα στην πυκνή βλάστηση για να κατανοήσουν και τις συνήθειες των περίοικων.
Μετά από τις πρώτες παρατηρήσεις, για να συνεχίσει τις προσπάθειές της η ερευνητική ομάδα έπρεπε να μπει στα έγκατα της Γης ώστε να βρουν τα πολιτισμικά και επιστημονικά στοιχεία που τους ήταν απαραίτητα. Κανένας δεν μπορούσε να αναλογιστεί τότε ούτε και οι τωρινοί κάτοικοι της περιοχής τι ακριβώς θα ανακάλυπταν στην συνέχεια. Με τα κατάλληλα εργαλεία και με τη βοήθεια των περίοικων έμπαιναν όλο και πιο βαθιά στη Γη και απίστευτες ποσότητες χώματος μεταφέρονταν στην επιφάνεια για να συνεχίσουν.
Δυο χρόνια έψαχναν κάτω από τη Γη!
Η προσπάθεια και η επιμονή τους δικαιώθηκαν ανακαλύπτοντας σταδιακά και άλλα μικροσκοπικά οστά. Όμως, λόγω του οικονομικού κόστους αλλά και του χρόνου που είχαν διαθέσει (που ξεπερνούσε τα δύο χρόνια) κάποια μέλη της αποστολής έπρεπε να επιστρέψουν στην πατρίδα τους – μεταξύ των οποίων ήταν και ο Μόργουντ -. Από αυτό το σημείο και έπειτα, συμμετείχαν κυρίως οι επιστήμονες της Ινδονησίας.
Ο Μόργουντ έφυγε προσωρινά από την Ινδονησία γιατί είχε κάποιες άλλες επαγγελματικές υποχρεώσεις, βρισκόταν όμως σε συνεχή επικοινωνία με τα μέλη της ομάδας του. Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι αναχώρησε από την Ινδονησία λίγες μέρες πριν τη μεγάλη ανακάλυψη.
Μάικ Μόργουντ: «Κάθε βράδυ μιλούσα τηλεφωνικά με τα μέλη της αποστολής που είχαν μείνει στην περιοχή για να συνεχίσουν τις έρευνες. Λίγες μέρες αφού είχα φύγει τους άκουσα που ήταν πολύ ενθουσιασμένοι. Είχαμε βρει πλέον τον σκελετό ενός παιδιού για τον οποίο ήμασταν 100% σίγουροι ότι δεν ανήκε στο σύγχρονο ανθρώπινο είδος. Ακόμη και μόνο από το σχήμα του κρανίου μπορούσε κάποιος να αντιληφθεί τη διαφορά. Αρχικά σκέφθηκα πως επρόκειτο για το σκελετό ενός πεντάχρονου παιδιού, δεν μπορούσα να φανταστώ το αποτέλεσμα που θα προέκυπτε από τις εξετάσεις στο εργαστήριο.»
Είχανε βρει έναν σκελετό μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας. Ήταν μεν μικρός, αλλά τελικά δεν ανήκε σε κάποιο παιδί. Επρόκειτο για τον σκελετό μίας γυναίκας που έζησε τουλάχιστον 17.000 χρόνια πριν, είχε ένα μέτρο ύψος, και οι ερευνητές ευελπιστούσαν ότι είχαν ανακαλύψει το πρώτο χόμπιτ!
Τι έδειξαν οι εργαστηριακές έρευνες στο σκελετό χόμπιτ Τα ευρήματα στάλθηκαν στο εργαστήριο του Πανεπιστημίου New England στην Αυστραλία, και τις εξετάσεις ανέλαβε ο Καθηγητής Παλαιοντολογίας Πίτερ Μπράουν. Για πρώτη φορά στην καριέρα του όμως θα αναλάμβανε να μελετήσει το σκελετό ενός χόμπιτ. Δεν δίστασε να προχωρήσει στις ακόλουθες δηλώσεις:
«Ο σκελετός που βρέθηκε ήταν εντελώς διαφορετικός από τον σκελετό του σύγχρονου ανθρώπου. Καθώς μελετούσα τον νέο τύπο ανθρωποειδούς μαζί με τους συναδέλφους μου, κάναμε συνεχείς μετρήσεις, αλλά κάθε φορά νιώθαμε την ίδια έκπληξη όταν αναλογιζόμασταν το μέγεθος του κρανίου (είχε το μέγεθος του κρανίου ενός νεογέννητου μωρού, περίπου το 1/3 του κρανίου του σύγχρονου ανθρώπου). Συγκρίναμε το κρανίο του χόμπιτ με το πιο παλιό ανθρώπινο κρανίο που έχει βρεθεί και χρονολογείται πριν 2 εκατομμύρια χρόνια, και είχαν σημαντικές διαφορές ως προς το μέγεθός τους.»
Η ανακάλυψη έχρηζε περισσότερης έρευνας, που έγινε στο Πανεπιστήμιο Βόλενγκογκ της Αυστραλίας. Εκεί τέθηκε επικεφαλής ο Μπερτ Ρόμπερτς, ειδικός στη μελέτη παλαιοανθρωπολογικών ευρημάτων, ο οποίος ανέφερε: «Βάσει της ειδικότητάς μου μπορώ να χρονολογώ με ακρίβεια ευρήματα πολύ παλιών εποχών. Έτσι προσπαθήσαμε να χρονολογήσουμε και τον συγκεκριμένο σκελετό. Τα δεδομένα που προέκυψαν μας παρέπεμπαν 30.000 χρόνια πριν. Το εκπληκτικό ήταν πως προέκυπτε ότι τα χόμπιτ υπήρχαν σε μία εποχή όπου ήδη υπήρχε στη Γη ο σύγχρονος άνθρωπος.».
Σκελετός ετών 18.000!
Πλέον χρειαζόταν η εκτίμηση, ενός Παλαιοανθρωπολόγου, που ήταν τελικά ο Ralph Holloway, ο οποίος προσπάθησε να εκτιμήσει ποια ήταν η σχέση των ευρημάτων με τη θεωρία της Εξέλιξης. Ralph Holloway: «Το μέγεθος του κρανίου των χόμπιτ είναι πολύ μικρότερο από του χόμο σάπιενς. Το εύρημα δεν συνάδει με τη Θεωρία της Εξέλιξης.»
Στη συνέχεια, προχώρησαν σε ραδιοχρονολόγηση με τη βοήθεια του ειδικού στη Γεωχρονολόγηση Chris Turney, ο οποίος έμεινε έκπληκτος όταν ανακάλυψε ότι ο σκελετός χρονολογούνταν τουλάχιστον 18.000 χρόνια πριν, που σημαίνει ότι αυτό το είδος ανθρώπων συνυπήρχε στον κόσμο μαζί με τον σύγχρονο άνθρωπο. Προκειμένου να είναι βέβαιοι για το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν, ζήτησαν την συνδρομή ενός άλλου τμήματος Παλιοανθρωπολογίας στην Ινδονησία, όπου μετά από μελέτες ενός μήνα , ανακοίνωσαν το ίδιο συμπέρασμα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου