Η καριέρα του ξεκίνησε την δεκαετία του 1960. Ο ίδιος συνεργάστηκε με καλλιτέχνες ανάμεσα στους οποίους οι Φιλ Λίνοτ και Μπράιαν Ντάουνεϊ, από τα χρόνια του στο Γυμνάσιο, με αποτέλεσμα να γίνει μέλος δύο φορές στο ιρλανδικό συγκρότημα της ροκ Thin Lizzy.
Εκτός από τις συνεργασίες του με συγκροτήματα, ο Μουρ είχε και μία πολύ επιτυχημένη σόλο καριέρα.
Πέθανε στον ύπνο του, 6 Φεβρουάριο του 2011, ενώ βρισκόταν στην Ισπανία.
Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από την ηλικία των 8 ετών. Παρότι ήταν αριστερόχειρας, έπαιζε κιθάρα με το δεξί χέρι. Οι πρώτες του επιρροές ήταν από τον Πίτερ Γκριν, ο οποίος έγινε μέντοράς του, όταν ο Μουρ έπαιζε στο Δουβλίνο.
Παρά το γεγονός ότι είχε σχετικά μικρή δημοφιλία στις ΗΠΑ, η μουσική του Μουρ κέρδισε θετικές κριτικές στην Ευρώπη.
Συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες και πειραματίστηκε με πολλά μουσικά είδη, όπως ροκ, τζαζ, μπλουζ, κάντρι, electric blues, hard rock και χέβι μέταλ.
Albums
Skid (1970)
34 Hours (1971)
Gary Moore/Brush Shiels/Noel Bridgeman (1971) Κυκλοφόρησε (1990)
Live And On Song – BBC Live in Concert (1969–71) Κυκλοφόρησε (2006)
Σόλο καριέρα
Το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Μουρ κυκλοφόρησε το 1973, με τίτλο Grinding Stone (υπό το όνομα "the Gary Moore Band"). Ουσιαστικά η σόλο καριέρα του ξεκίνησε το 1978, με την βοήθεια του Λίνοτ. Τότε σημείωσαν μεγάλη επιτυχία με το "Parisienne Walkways", και το άλμπουμ των Thin Lizzy Black Rose: A Rock Legend .
Έπειτα από σειρά δίσκων της ροκ, ο Μουρ ασχολήθηκε με την μπλουζ μουσική και δισκογραφικά, στο Still Got the Blues, με συνεισφορές των Άλμπερτ Κινγκ, Άλμπερτ Κόλινς και Τζορτζ Χάρισον. Στο μπλουζ έμεινε ως το 1997, οπότε μεταπήδησε σε πιο σύγχρονους ρυθμούς, με το Dark Days in Paradise, για να επιστρέψει με το Back to the Blues το 2001. Συνέχισε στην μπλουζ με τα Power of the Blues (2004), Old New Ballads Blues (2006), Close As You Get (2007) και Bad For You Baby (2008).
Πέθανε στον ύπνο του, 6 Φεβρουάριο του 2011, ενώ βρισκόταν στην Ισπανία.
Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από την ηλικία των 8 ετών. Παρότι ήταν αριστερόχειρας, έπαιζε κιθάρα με το δεξί χέρι. Οι πρώτες του επιρροές ήταν από τον Πίτερ Γκριν, ο οποίος έγινε μέντοράς του, όταν ο Μουρ έπαιζε στο Δουβλίνο.
Παρά το γεγονός ότι είχε σχετικά μικρή δημοφιλία στις ΗΠΑ, η μουσική του Μουρ κέρδισε θετικές κριτικές στην Ευρώπη.
Συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες και πειραματίστηκε με πολλά μουσικά είδη, όπως ροκ, τζαζ, μπλουζ, κάντρι, electric blues, hard rock και χέβι μέταλ.
Skid Row
Το 1969 σε ηλικία 16 ετών, ο Μουρ εγκαταστάθηκε στο Δουβλίνο και έγινε μέλος του συγκροτήματος Skid Row με τους Νόελ Μπρίτζμαν και Μπρους Σιλς. Με το συγκρότημα αυτό ο Μουρ άρχισε να γίνεται διάσημος στην μουσική βιομηχανία και τότε ξεκίνησαν οι δεσμοί του με τον Φιλ Λίνοτ.
Το 1969 σε ηλικία 16 ετών, ο Μουρ εγκαταστάθηκε στο Δουβλίνο και έγινε μέλος του συγκροτήματος Skid Row με τους Νόελ Μπρίτζμαν και Μπρους Σιλς. Με το συγκρότημα αυτό ο Μουρ άρχισε να γίνεται διάσημος στην μουσική βιομηχανία και τότε ξεκίνησαν οι δεσμοί του με τον Φιλ Λίνοτ.
Albums
Skid (1970)
34 Hours (1971)
Gary Moore/Brush Shiels/Noel Bridgeman (1971) Κυκλοφόρησε (1990)
Live And On Song – BBC Live in Concert (1969–71) Κυκλοφόρησε (2006)
Σόλο καριέρα
Το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Μουρ κυκλοφόρησε το 1973, με τίτλο Grinding Stone (υπό το όνομα "the Gary Moore Band"). Ουσιαστικά η σόλο καριέρα του ξεκίνησε το 1978, με την βοήθεια του Λίνοτ. Τότε σημείωσαν μεγάλη επιτυχία με το "Parisienne Walkways", και το άλμπουμ των Thin Lizzy Black Rose: A Rock Legend .
Έπειτα από σειρά δίσκων της ροκ, ο Μουρ ασχολήθηκε με την μπλουζ μουσική και δισκογραφικά, στο Still Got the Blues, με συνεισφορές των Άλμπερτ Κινγκ, Άλμπερτ Κόλινς και Τζορτζ Χάρισον. Στο μπλουζ έμεινε ως το 1997, οπότε μεταπήδησε σε πιο σύγχρονους ρυθμούς, με το Dark Days in Paradise, για να επιστρέψει με το Back to the Blues το 2001. Συνέχισε στην μπλουζ με τα Power of the Blues (2004), Old New Ballads Blues (2006), Close As You Get (2007) και Bad For You Baby (2008).
Από el.wikipedia.org
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου