Διαβάζοντας τις μικρές αγγελίες, που δημοσιεύτηκαν στον Αθηναϊκό Τύπο στα τέλη του 1800, παρακολουθούμε την αγωνία των απλών ανθρώπων να δαμάσουν τη ζωή τους και να αντιταχθούν στο πεπρωμένο τους.
Οι γενιές των Ελλήνων που έτυχε να ζήσουν μετά το 1880, για πρώτη φορά μπορούσαν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους, να επιλέξουν το επάγγελμα τους, να σπουδάσουν (άντρες και γυναίκες), να εκμεταλλευτούν την, έστω και, λιγοστή αποταμίευση των προγόνων τους.
Ας παρακολουθήσουμε ορισμένες μικρές αγγελίες, που συνέλεξε η Κούλα Ξηραδάκη (Η Αθήνα πριν 100 χρόνια, εκδ. Κέδρος). Οι αγγελίες είχαν δημοσιευτεί στον Αθηναϊκό Τύπο του 1880 (οι τίτλοι και τα σχόλια των αγγελιών είναι του υπογράφοντος):
1. Ο γαμπρος, το ορφανό και η… ραπτομηχανή
Αγγελία από τον Αθηναϊκό Τύπο του 1880:
«Ζητείται γαμβρός δια κόρην ορφανήν, ηθικοτατατην, προτιθεμενη να τον ακολουθήση μετά τον γάμον ακόμα και εις την Αμερικήν. Η κόρη πλην των ψυχικών χαρισμάτων διαθέτει και ραπτομηχανήν»
«Ζητείται γαμβρός δια κόρην ορφανήν, ηθικοτατατην, προτιθεμενη να τον ακολουθήση μετά τον γάμον ακόμα και εις την Αμερικήν. Η κόρη πλην των ψυχικών χαρισμάτων διαθέτει και ραπτομηχανήν»
Σημείωση: Πάντως το μεγαλύτερο προσόν της ηθικοτάτης κόρης ήταν ότι ο γαμπρός δε θα είχε πεθερά (ορφανή)
2.Πόσο στοιχίζει ένα ιδιαίτερο μάθημα σήμερα;
Aγγελία από τον Αθηναϊκό Τύπο του 1880:
«Ελληνις αριστούχος της γαλλικής, παραδίδει μαθήματα αντί τροφής (ένα γεύμα δι έκαστον μάθημα). Πληροφορίαι εις τα γραφεία της «Εφημερίδας των Κυριων», οδός Φιλλελήνων, έναντι αγγλικανικής εκκλησιας»
«Ελληνις αριστούχος της γαλλικής, παραδίδει μαθήματα αντί τροφής (ένα γεύμα δι έκαστον μάθημα). Πληροφορίαι εις τα γραφεία της «Εφημερίδας των Κυριων», οδός Φιλλελήνων, έναντι αγγλικανικής εκκλησιας»
Σημείωση : Αν υπολογίσετε ότι, στην εποχή μας, ένα ιδιαίτερο μάθημα Ιταλικής γλώσσας τιμολογείται προς 15 ευρώ, τότε με δυσκολία θα έχετε «ένα γεύμα δι έκαστον μάθημα», για να μη νομίζετε ότι έχει αλλάξει πολύ η ζωή των καθηγητών τα τελευταία 120 χρόνια. Πάντως, είναι, επίσης, αλήθεια ότι ορισμένα, ελάχιστα, ιδιαίτερα μαθήματά τιμολογούνται προς 50 ευρώ την ώρα.
3.Και φοιτητής και… δούλος
Aγγελία από τον Αθηναϊκό Τύπο του 1880:
«Νέος χρηστός εξ επαρχίας ζητεί οικίαν, ινα υπηρετών ως δούλος αντί στέγης και λιτού γεύματος, να δύναται να παρακολουθεί τας σπουδάς του εις το Πολυτεχνείον κατά τας απογευματινές ώρας»
«Νέος χρηστός εξ επαρχίας ζητεί οικίαν, ινα υπηρετών ως δούλος αντί στέγης και λιτού γεύματος, να δύναται να παρακολουθεί τας σπουδάς του εις το Πολυτεχνείον κατά τας απογευματινές ώρας»
Σημείωση: Ευτυχώς ο σημερινός φοιτητής δε χρειάζεται να δημοσιεύσει τέτοιες αγγελίες!! Ίσως γιατί «κατά τας απογευματινάς ώρας» o “αυθεντικός” φοιτητής μας παίρνει τον πρώτο του καφέ!! (και, μεταξύ μας, καλά κάνει)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου