Στις 22 Απριλίου 2010, η είδηση ότι ομάδα αμερικανών επιστημόνων του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, με επικεφαλής τον Tom Murphy, έλαβαν "ένα φωτεινό σήμα από την επιφάνεια της Σελήνης", ήταν αρκετή για να δημιουργήσει δεκάδες σενάρια. ...
Η Nasa ξεκαθάρισε αμέσως ότι δεν συμβαίνει κάτι "ανεξήγητο" και έδωσε στη δημοσιότητα πληροφορίες για την προέλευση του σήματος!
Η "κουκίδα" του δορυφόρου, που ανακάλυψε το "εξαφανισμένο" όχημα.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο δορυφόρος LRO ( Lunar Reconnaissance Orbiter) της NASA, έστειλε τον Μάρτιο, την παρακάτω φωτογραφία από την επιφάνεια της Σελήνης. Σε αυτήν εμφανιζόταν μια μικρή λευκή κουκίδα, που τράβηξε αμέσως την προσοχή των επιστημόνων. Σύντομα οι αναλύσεις έδειξαν ότι επρόκειτο για ένα ... στίγμα από το παρελθόν! Αυτό που καταγραφόταν στην εικόνα του δορυφόρου, ήταν ένα ... "εξαφανισμένο" διαστημικό σκάφος!
(κλικ στη φωτογραφία της Nasa για μεγέθυνση)
Σαράντα χρόνια "σιωπής", στην επιφάνεια της Σελήνης
Το Σοβιετικό διαστημικό όχημα "Βέλος 1" (Λούνοκοντ 1), είχε προσγειωθεί στη Σελήνη στις 17 Νοεμβρίου του 1970. Ήταν η πρώτη από τις δύο ρωσικές αποστολές με τίτλο Lunokhod Landers, και είχε διαρκέσει 10 μήνες. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1971, το "Βέλος 1" (στη φωτογραφία) είχε την τελευταία ραδιοεπικοινωνία του με τους σοβιετικούς στη Γη. Από εκείνη τη στιγμή και για 39 ολόκληρα χρόνια "βυθίστηκε στη σιωπή"!
Ακολούθησε η αποστολή κι άλλων οχημάτων ιδίου τύπου (ρόβερ), εξοπλισμένων με κάτοπτρα αλλά το σοβιετικό "Βέλος 1", έμεινε στην απραξία. Το φιλόδοξο πρόγραμμα των Ρώσων για επναδρωμένη αποστολή στη Σελήνη, εγκαταλείφθηκε και το όχημα σιγά σιγά σκεπάστηκε από σεληνιακή σκόνη.
Γιατί είναι σημαντικά τα κάτοπτρα της Σελήνης
Αρκετές φορές το χρόνο, οι αστρονόμοι από τρία παρατηρητήρια της Γης, στέλνουν στη Σελήνη παλμούς φωτός από ένα ισχυρό λέιζερ και περιμένουν να "λάβουν" πίσω τις ανακλώμενες ακτίνες από τα κάτοπτρα που βρίσκονται στο φεγγάρι.
Η μέτρηση με ακρίβεια, της τάξης του χιλιοστού, του χρόνου και της απόστασης μεταξύ της εκπομπής και λήψης της ακτίνας, αποκαλύπτει την απόσταση μας από το φεγγάρι και στοιχεία για την ταλάντωση του.
Αυτό λοιπόν, έκαναν και πριν από λίγους μήνες οι αστρονόμοι. Εστειλαν μια ακτίνα λέιζερ στη Σελήνη - στο σημείο που είχαν καταγράψει τη λευκή κουκίδα- και σχεδόν αμέσως έλαβαν σήμα επιστροφής , καθώς η ακτίνα ανακλάστηκε στο κάτοπτρο του Βέλους 1 και επέστρεψε στη Γη.
Η διαφορά του Λούνικοντ από τα άλλα κάτοπτρα
H ενεργοποίηση του "εξαφανισμένου" ανακλαστήρα, θεωρείται πολύ σημαντική από τους επιστήμονες. Η βασική διαφορά του από τα υπόλοιπα κάτοπτρα που βρίσκονται στη Σελήνη, είναι ότι το "Βέλος 1" βρίσκεται πιο κοντά στην άκρη της πλευράς του φεγγαριού που κοιτάζει προς τη Γη. Αυτό το κάνει πολύτιμο για την μέτρηση και της παραμικρής ταλάντωσης της Σελήνης, κάτι που θα βοηθήσει στην μελέτη της εσωτερικής δομής της.
Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι το "Βέλος 1" θα τους επιτρέψει τη διενέργεια πειραμάτων που αφορούν τη γενική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν. Με αυτόν τον τρόπο αισιοδοξούν ότι θα επιβεβαιωθούν οι θεωρητικές προβλέψεις της θεωρίας, αναφορικά με την κίνηση της Σελήνης κάτω την επίδραση της βαρύτητας της Γης, του Ήλιου και των άλλων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος.
ΠΗΓΗ: pyles.tv
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου