“τον τσάκισα στο ξύλο” (προέλευση)

 Η φράση αυτή βρίσκεται σε χρήση από αρχαιότατα χρόνια και τη μεταχειριζόταν όχι μόνο οι Ελλήνες αλλά κι οι Αιγύπτιοι, οι Φοίνικες και αργότερα οι Βυζαντινοί και οι Φράγκοι. 


Οι Βυζαντινοί, ακόμη, όταν μάλωναν μεταξύ τους, γιά να βρούν το δίκιο τους, κατέφευγαν στα δικαστήρια.

Αν το αδίκημα ήταν βαρύ,
ο δικαστής αποφάσιζε να τιμωρήσει αυτούς που αδίκησε με με μαστίγωση.

Το μαστίγωμα – που γινόταν συνήθως σε δημόσιο χώρο, για να παραδειγματίζεται ο λαός- ήταν φοβερό και το εκτελούσαν ειδικοί ραβδιστές.

Οι ραβδιστές αυτοί έπαιρναν τον ένοχο και τον έδεναν γυμνό πάνω σε μια σανίδα.
Μετά άρχιζα να τον χτυπούν με τα ραβδιά τους, σπάζοντας του έτσι τα χέρια, κεφάλι, πόδια κλπ.

Από την απάνθρωπη αυτή τιμωρία έμειναν ως τα χρόνια μας οι φράσεις: “τον έσπασα στο ξύλο” ή “τον τσάκισα στο ξύλο”.








ΠΗΓΗ:  theditch