Αλλά θα πρέπει να του τη δίνετε μόνο όταν τη χρειάζεται και για όσο διάστημα είναι ανήσυχο. Μερικά μωρά προτιμούν να πιπιλούν το δάχτυλό τους, ιδίως τον αντίχειρα, πράγμα που κάνουν ήδη από την κοιλιά της μαμάς τους.
Οι παιδίατροι σήμερα συνιστούν την πιπίλα, γιατί κόβεται πιο εύκολα από το πιπίλισμα του δαχτύλου. Όταν το μωρό μεγαλώσει, μπορείτε να την καταργήσετε. Αντίθετα, το δάχτυλο είναι πάντοτε διαθέσιμο και το παιδί μπορεί ανά πάσα στιγμή να το βάλει στο στόμα. Οι οδοντίατροι συμφωνούν ότι η πιπίλα βλάπτει τα δόντια του μωρού λιγότερο από το δάχτυλο. Αντίθετα, το πιπίλισμα του δάχτυλουμπορεί να παραμορφώσει τη στοματική κοιλότητα προκαλώντας προγναθισμό.
Ωστόσο, η κατάχρηση της πιπίλας θα πρέπει ν’ αποφεύγεται. Επίσης, δεν θα πρέπει ποτέ να βουτάτε τη θηλή της πιπίλας σε γλυκαντική ουσία, π.χ. μέλι (το μέλι έτσι κι αλλιώς απαγορεύεται τον πρώτο χρόνο) ή ζάχαρη, όχι γιατί κινδυνεύουν να χαλάσουν τα δόντια, αλλά γιατί η συνήθεια στο γλυκό κόβεται δύσκολα.
Δεν θα πρέπει πάντως να δίνετε αμέσως την πιπίλα στο μωρό που κλαίει, είναι νευρικό ή ανήσυχο. Όχι τουλάχιστον πριν ψάξετε την αιτία του κλάματος ή της γκρίνιας, αποκωδικοποιώντας τις ανάγκες του παιδιού. Στην πραγματικότητα η πιπίλα πρέπει ν’ αποτελεί το τελευταίο μέσο ανακούφισης του παιδιού. Η κατάχρησή της, εξάλλου, της πιπίλας μπορεί να δημιουργήσει εξάρτηση όσο μεγαλώνει το παιδί, ενώ επειδή διοχετεύει όλη του την ενέργεια στην πιπίλα, αποξενώνεται και δεν δίνει σημασία στα ερεθίσματα γύρω του.
http://eimaimama
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου