Ετυμολογία αρχαίων ονομάτων που συναντώνται και σήμερα

Ονόματα ανδρών 


Αγαθοκλής    (αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη.

Αγησίλαος     ( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης .


Αθηναγόρας  (Αθήναι+αγορά) ο σοφός  αγορητής

Αθηνόδωρος  (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.

Αλέξανδρος     (αλέξω:απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος.

Αλκιβιάδης    (αλκή+βία) ο τολμηρότατος.

Ανδροκλής      (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος.

Αριστογένης    (άριστος+γένος) ο ευγενής.

Αριστόβουλος   (άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος.

Αριστοκλής       (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.

Αριστομένης     (άριστος+μένος) ο  ανδρειότατος. 

Δημοσθένης     (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού.

Διογένης            (Ζευς+γένος) ο  Θεογένητος

Διομήδης            (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη.

Επαμεινώνδας    (επί+άμεινον) ο  προοδευτικός.

Ετεοκλής             (ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα.

Ευαγόρας         (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής.

Ευρυβιάδης        (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός.

Ευρυσθένης       (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.

Θεμιστοκλής    (θέμις+κλέος) ο ένδοξος  υπερασπιστής του δικαίου.

Θουκυδίδης     (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.

Θρασύβουλος   (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.

Ιάσων   (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.

Ίων       (ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος.

Κίμων         (χίμων:χειμών) ο θυελλώδης.

Κλέαρχος     (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.

Κλεόβουλος  (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.

Κλεομένης    (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.

Κρίτων          (κρίνω) ο ευφυής.

Λέανδρος     (λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού.

Μενέλαος    (μένος+λαός) η ορμή του λαού.

Μιλτιάδης    (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.

Νεοκλής       (νέος+κλέος) η νέα δόξα.

Ξενοφών :   ο ανδρείος ηγέτης των ξένων

Οδυσσεύς    (οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.

Ορέστης       (όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος.

Πάτροκλος     (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος

Περικλής         (περί+κλέος) ο ένδοξος

Πολυδεύκης   (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός

Πύρρος           (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος

Σόλων      (πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης

Σοφοκλής    (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού

Σωκράτης   (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους

Τηλέμαχος  (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος

Τιμολέων       (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων

Φαίδων      (φως) ο λαμπρός καθ όλα

Φίλιππος   (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους

Φοίβος      (φάος:φως) ο ακτινοβόλος

Φρίξος        (φρίττω) ο τρομακτικός.



Ονόματα  γυναικών


Αγαθόκλεια    (αγαθή+κλέος) η έχουσα καλή φήμη

Αγαθονίκη      (αγαθή+νίκη) η νικήτρια ένδοξης νίκης.

Aλκηστις         (αλκή+εστία) η χάρη της οικογενείας

Αλκμήνη          (αλκή+μήνη:σελήνη) η ακτινοβολούσα.

Ανδρομάχη     (ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος.


Αριάδνη           (άρι:πολύ+αγνή) η αγνότατη

Αρσινόη         (άρσις <αίρω+νους) η υψηλόφρων.

Αφροδίτη        (αφρός+αναδύω) η αφρογενής, η ωραιοτάτη.

Δηϊδάμεια      (δήϊος:εχθρός+δαμάζω) η νικήτρια των εχθρών.

Διώνη               (εκ του Διός) η θεϊκή.

Ερατώ          (ερώ:αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα

Εριφύλη       (έρι:πολύ+φύλον) η έξοχη των γυναικών.

Ευδοξία         (ευ+δόξα) η έχουσα καλή φήμη.

Ευνομία        (ευ+νέμω:διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών.

Ευρυδίκη    (ευρύς+δίκη) η πολύ δίκαιη.

Ευρύκλεια    (ευρύς+κλέος) η πολυένδοξη.

Ευτέρπη        (ευ+τέρπω) η πολύ ευχάριστη, Μούσα.

Ήβη              (ήβη:ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα

Ηλέκτρα    (ηλέκτωρ:ο ακτινοβολών ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη

Ηρώ            (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας

Θάλεια        (θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα

Θέμις       (τίθημι>θεσμός) η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη.

Ιοκάστη    (ίον+κάζω:στολίζω) η ωραία ως μενεξές.


Ιππολύτη   (ίππος+λύω) η αρματιλάτις.

Ίρις               (είρω:αγγέλω) η αγγελιοφόρος των θεών.

Ιφιγένεια      (ίφι:ισχυρά+γίγνομαι) η πολύ ισχυρή.

Καλλιόπη    (κάλλος+ωψ:οφθαλμός) η έχουσα ωραία μάτια.

Καλλιρρόη  ( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό.

Κλειώ          (κλέος) Η ένδοξη, Μούσα.

Κλεονίκη      (κλέος+νίκη) η ένδοξη νικήτρια.

Κλεοπάτρα   (κλέος+πάτρη) η δόξα της πατρίδος.

Λητώ           (λανθάνω) η μυστηριώδης.

Μελπομένη    (μέλπω) η ευφραίνουσα με το άσμα της.

Μυρτώ         (μύρτον) η ευχάριστη ως μυρτιά.

Ναυσικά        (ναυς+καίνυμαι:υμνούμαι) η υμνούμενη από τους ναυτικούς.

Νεφέλη           (νέφω:χύνω ύδωρ) η προσφέρουσα ζωογόνον ύδωρ.

Ξανθίππη       η ξανθή ιππεύτρια.

Πηνελόπη      (πήνη:υφάδι+λέπω:εκτυλίσσω) η καλλιτέχνις υφάντρια.

Πολυξένη       (πολύ+ξενία) η πολύ φιλόξενη.

Πολύμνια     (πολύς+ύμνος) η θεία τραγουδίστρια, Μούσα.

Τερψιχόρη     (τέρπω+χορός) η τέρπουσα με το χορό της, Μούσα.

Φαίδρα       (φαιδρός < φως) η φωτεινή, η λάμπουσα από χάρη.

Φερενίκη    (φέρω+νίκη) η νικηφόρος

Φιλομήλα   (φιλώ+μέλος) η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας.

Χρυσηϊς       (χρυσός) η πολύτιμη, η χρυσαφένεια.


ΠΗΓΗ:  schizas